Mükemmel bir günün sabahına uyandı… Çalan telefon alarmını ustaca bir hamle ile kapatıp gözlerini şöyle bir ovuşturdu… Henüz bulanık görüyor olmasına rağmen Facebook sayfasındaki update ve videoları izlemeye başladı… Ne yapsındı, güne arkadaşlarının hayatında olup bitenlerden habersiz mi başlasındı… Hiç yoktan bir kedi videosu neşesine neşe katardı…
Tatlı tatlı gerindikten sonra yataktan kalktı… Bugün arkadaşı ile ufak bir İstanbul turu yapacaktı… Telefonu fi fi fi fifu diye ıslık çaldı… Şahika whats up’tan bol smiley ikonlu bir günaydın mesajı yollamıştı… Artık hazırlanıp buluşma noktasına doğru yola çıkabilirdi…
Favori mekanları Sarayburnu’nda takıldılar Şahika ile… Offf, şu şahane havada ne Instagram’lık resimler çıkardı sahil kenarında! Hunharca foto çekildiler… O Şahika’yı, Şahika da O’nu 38 bilemedin 113 kez filan çekti… Sahilden Gülhane Parkı’na doğru çıkarken Instagram’a attığı resimlerden biri 3 like almıştı bile! 3 dakikada 3 like ne de süperdi! Aynı pozu post eden Şahika ise sadece 1 like alabilmişti… Yazık!
Tam lale zamanı ya şimdi, Gülhane Park’ı bir lale bahçesine dönmüştü… Sarısı senin kırmızısı benim tam bir görsel şölen… İlk önce bir keşif yaptılar en güzel foto nerede çıkar diye… Üff! Bu açıdan hem sarı hem mor hem de kırmızı laleleri bir araya getirebiliyorlardı… Ama rekabet vardı orada foto çekilmek için… Ne yapsınlar, beklediler biraz… Beklemeye kesinlikle değerdi çünkü background’ta lalelerin şöleni varken kadrajda kendilerini ortaya alıp bir selfie patlatırlarsa bu nereden baksan tüm sosyal medya hesaplarında 20-30 like demekti…
Sıra onlardaydı artık… Selfie pozu için geri sayım başlamış titiz bir hizalama, doğrulama, ışık kontrol çalışması başlamıştı… Olmadı! Şahika’nın koca kafası sarı laleleri kapattı… Yer değiştirdiler… İlk deneme… Galeriye gidilip bakıldı ama başarısızdı bu poz! Olmazdı, selfie çeken kolu kabak gibi kadrajdaydı… Nasıl bir dilemmaydı bu Allah’ım! Kolunu da uzatmasa öyle, bu sefer mor laleler çıkmayacaktı selfie’de… Ee bir yandan da ‘Görmemiş selfie çekmiş’ konumuna düşmek istemiyordu… O sırada çevrelerindeki insanların ellerindeki selfie çubuklarını fark ettiler… Tam da ihtiyaçları olan şey! Bu kadar çok insanın elinde nereden bitivermişti bu çubuklar? Meğer müteşebbis ruhlu bir seyyar satıcı pazardaki tüketici ihtiyacını keşfetmiş, pazarlamanın 4P’sinin dibine vurup ‘Selfie! Selfie! diye yanan bir park dolusu insanın imdadına koşup selfie çubuğunu tanesi çok değil, 25 TL’den piyasaya sunmuştu… Kapış kapış gidiyordu selfie çubukları… Hepsi dijital mutluluğa kapı açan can kurtaranlardı o an o yerde… Ve alnından öpülesi o seyyar satıcı satışlar yavaşlayınca promosyon kartını oynuyor, raf fiyatı üzerinden TPR uygulayıp 2 tane alana 40 liradan satışı kapıyordu…
20şerden 40 TL’ye iki selfie çubuğu aldılar… Daha iyi, daha yaratıcı, daha fazla like alacak bir poz düşmesin mi akıllarına! Biri selfie yaparken diğeri hem onu hem kendisini selfie’leyecekti! Sarı, mor, kırmızı laleleri ne yapsınlardı artık! Allah’ım! Kimse de görmedikleri bu pozu post ettiklerinde kesinlikle bazı şeyler eskisi gibi olmayacak, SM hesaplarından sundukları bu inovatif poz 2 katı filan like alarak harika bir ROI yakalayacaktı…Belki de yeni bir akıma ön ayak olacaklardı…
Ve yaptılar… 15 dakika uğraştıktan sonra ‘Haberim yokmuş gibi çek!’ düsturunu da başarı ile gerçekleştirip o pozu çektiler… Hemen post ettiler… Hem face’te hem instagramda… Ve telefonlarının bildiri tonu susmuyordu artık… Like üstüne like alıyorlardı… Borsaya 500 bin TL gömmüşte BIST 100 endeksi izler gibi heyecanla like sayılarının artışını izlediler… Kalpleri kıpır kıpırdı…
Ne gündü ama! Tam 57 like almıştı face’te… Şahika’nın like sayısı 48’di ama olsundu… Bu arada like sayıları daha da artsın diye kendi postlarında birbirlerini etiketlemeyi ihmal etmediler…Gelen ‘Canım harikasın’ vb yorumları ‘Ah canım o senin güzelliğin’ diyerek okuyuşta alçakgönüllü ama içten içe ‘Güzelim tabi, beni daha çok like!’ tadında gururla reply ettiler…Mutluluktan uçuyorlardı… Huzura doğru yol aldılar…
